Vahram sahakian biography
Վահրամ Սահակյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սահակյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Վահրամ Արամայիսի Սահակյան (սեպտեմբերի 22, 1964(1964-09-22), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ժամանակակից գրող, բանաստեղծ, թատերագիր, դերասան։ ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2016)։
Ստեղծագործությունն ու հայացքները
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վահրամ Սահակյանը 1988 թվականին Վարդան Պետրոսյանի հետ ստեղծել է Երիտասարդ Ոզնիներ թատրոնը, որը, այնուհետև վերանվանվելով «Ոզնիներ», առաջին հայկական ոչ պետական երիտասարդական թատրոնն էր։ Բազում հոդվածների, էսեների, վեպերի, պիեսների և տեսաֆիլմերի հեղինակ է։ Սահակյանի գրականությունը աչքի է ընկնում բառապաշարի ազատ գործածմամբ՝ ընդհուպ մինչև փողոցային հայհոյանքների կիրառում, ցինիզմով, և տրագիկոմեդիայի ժանրի տարրերով։
Գրքեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Սև աչքեր, ճերմակ սփռոց» 2002 թ., Վերատպագրվել է մի քանի անգամ։
- «Թերիները»՝ էսսեների և հոդվածների շարք 2005 թ.
- «Հավերժ կախաղան» 2009 թ.
- «Ես իմ անկյունից» (բանաստեղծություններ) 2014 թ.
- «Վարձու ինքնասպաններ» (վեպ) 2014 թ.
- «Անունդ մուսա» (բանաստեղծություններ) 2015 թ.
- «Ատյան Ողբերգության» (վեպ) 2019 թ.
Պիեսներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Անմարդկային կատակերգություն» 2021 թ
- «Միստերիա Հիստերիա» ներկայացում դուետ 2019 թ.
- «Մի Վահրամի թատրոն» մենաներկայացում 2017 թ.
- «Մեա կուլպա 2» 2017 թ.
- «Ժանգոտ բանալին» 2008 թ.
- «Երկու ընկեր, չհաշված կյանքը» 2006 թ.
- «Ինչու է աղմկում քաղաքը» 2003 թ.
- «Մեա, Կուլպա՝ Իմ մեղքը» 2002 թ.
- «Բարև, ես մնում եմ» 2000 թ.
- «Ծերունին և սովը» 1999 թ.
- «Խաթաբալադա» (1996 թ.)
- «Մեկ անգամ Հայաստանում» 1991 թ.
- «Նույն ինքը՝ Պեպոն» 1990 թ.
- «Ոզնիները եթերում» 1988 թ.
(Վարդան Պետրոսյանի հետ)
Տեսաֆիլմեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայի տականքը», 2020 թ.
- «Անիմաստ ֆիլմ» 2007 թ.
- «Պիրատի մահը» 2006 թ.
- «Վարդանը և Մարգարիտան» 2005 թ.
- «Անկախ, զամբախ կատակներ-2» 2003 թ.
- «Գցողների աշխարհում» 2002 թ.
- «Անկախ, զամբախ կատակներ» 2000 թ.
- «Մեր վերջը» (1998 թ.)
- «Ամենավերջին տանգոն Փարիզում-2» 1998 թ.
(Վարդան Պետրոսյանի հետ)
- «Օդում, ջրում և ցամաքում» 1995 թ.
- «Ամեն ձև» 1993 թ. (Դեր. Վարդան Պետրոսյան, Մարինե Գաբրիելյան, Վահրամ Սահակյան)
- «Ամենավերջին տանգոն Փարիզում» 1993 թ. (Վարդան Պետրոսյանի հետ)
- «Մեկ անգամ Երևանում» 1991 թ.