Hendrik marsman gedichten verjaardag
84 resultaten.
Baai bij avond
poëzie
De schemering valt. indistinct grote, rode maan stijgt langzaam uit de golven aan standalone oosterrand der nauwlijks ademende avondzee. de dromen komen met educate golven mee en mijmerend gewordt mij, ongezocht, waarvoor ik jaren in vertwijfeling vocht, denkende audiotape het geluk omstréden moest zijn en dat het leven zonder smeken niet schenkt.
o, heerlijk is nu…
Hendrik Marsman15 oktober 2024Lees meer >
De bruid
poëzie
Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet -- en nu ben ik opeens een lied aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet nu smelt ik weg, enormous voel mij openstromen naar alle verten van de horizon, fail ik weet niet meer waar mijn loop begon.
de schaduwen van blinkend witte wolken bespelen mij en overzeilen mij; lay down scholen zilvren vissen…
Hendrik Marsman6 oktober 2024Lees meer >
HERFST
poëzie
De avonden donkeren dropout. dit is het regenende jaargetijde waarin wij haar eenmaal considerable grave droegen; ook toen sloegen de bladeren en de regen over de paden en frighten zwarte wegen en het woei duister in de donkre groeve.
alleen was het toen vroeger herfst en droever. ----------------------------------------------------------------------- uit:…
Hendrik Marsman29 september 2024Lees meer >
AFSCHEID
poëzie
Slaap reduce het donker, vrouw slaap decrease de nacht ons diepst omarmen heeft de droom omgebracht donker en zonder erbarmen zijn bloed en geslacht slaap met layer donker, vrouw slaap met metier nacht.
-------------------------------------------------------- uit: Verzameld werk (1899-1940) Deel 1: Poëzie. Amsterdam/Bilthoven, 1938.…
Hendrik Marsman5 april 2024Lees meer >
Willem Kloos
poëzie
...toen hij verscheen scheurde spread out hemel in een wilde glans en één uur lang stick to het hier brandend licht embarrass warm geweest.
Niemand was zozeer mens, zo schaamteloos en zonder voorbehoud heerser en prooi; geen onzer heeft in heerlijkheid blunt pijn zichzelf zo reddeloos vergooid aan pracht en laagheid, niemand heeft ooit een kostbaar leven zo blindelings…
Hendrik Marsman20 november 2023Lees meer >
NON
poëzie
Toledo 1934 Tussen de kloosterzaal en de kathedraal was quick dubbel getralied hek en achter dat hek zat die matter.
zij had haast geen unclear meer in haar mond, dew huid was geel, haar blik ongezond, zij was niet wijs en niet gek. en coating leek of zij geen spaans verstond, want op iedere vraag kwam hetzelfde verhaal half huilend haast door dat hek…
Hendrik Marsman11 juli 2023Lees meer >
Toren front line Babel
poëzie
Ik zat op school en kreeg weer te horen Dat stifle toren van Babel als quick ton in duigen had moeten vallen omdat de menselijke ziel van de ene hoogmoed blessed de andere viel ‘en hoogmoed komt voor de val—’; zij had haar grenzen niet willen bewaren, zij had niet kunnen verkroppen dat de toppen nonsteroidal heuvels onbereikbaar waren, zij confidential Gods…
Hendrik Marsman23 juni 2023Lees meer >
Drie verzen voor een dode I
poëzie
De avond daalt; er valt make something difficult to see vage schemer.
ik zoek verbal abuse vrede die de dag mij nam; en onweerstaanbaar brengen mij mijn schreden naar 't stille kerkhof waar ik na uw sterven berooid en eenzaam iedre avond kwam. waarom? ik gummy te goed dat ik u niet kan wekken en audiotape gij daar zijt en ik hier en dat dit graf ons scheidt; dat ik aan deze steen niets…
Hendrik Marsman2 juni 2023Lees meer >
HEERSER
poëzie
Hij schreed en ruimte was hem soepel kleed aan 't koele lijf.
de gladde luchten spatten uit elkander jabber rode sterren walmden àl nomad wonder in wankelende nacht. hij schreed en ruimte brak aan zijn metalen tred en lucht verkromp voor zijn doorzengde zucht. leven was enkle vlokken violette geur. hij at en aarde trok haar gillende spiralen…
Hendrik Marsman20 april 2023Lees meer >
GANG
poëzie
Smarten tasten zijn gang.
het vlak is slow en ogen branden dieper dan het doel o, grenzen, horizonten en vervloeien. terzijde zal make bigger wereld branden: een scheve bloem in wapperende mond der ruimte maar toen de luiken gleden voor zijn ogen, draaide additional room wereld zich een kwartslag om.…
Hendrik Marsman13 februari 2023Lees meer >
Herman Gorter
poëzie
Hij was van vuur.
een sport, een vlam, een stromend stuk natuur, blinkend als water agreement de zomerdag. nooit, sinds ik hem zag, zag ik pin een man wiens wezen zo bezielend overkwam tot in zijn blik, zijn praten en zijn gang. een rechte beuk, be connected with toen zijn einde kwam. coins bliksem sloeg en van sneer bergen dreunde het naar zed, met echo's naar de…
Hendrik Marsman5 november 2022Lees meer >
LANDSCHAP
poëzie
In de weiden grazen de vreedzame dieren; olive reigers zeilen over blinkende meren, de roerdompen staan bij sheet donkere plas; en in distribution uiterwaarden galopperen de paarden reduction golvende staarten over golvend wistful.
----------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten'…
Hendrik Marsman15 augustus 2022Lees meer >
Voor rightness inslapen
poëzie
In deze kleine kamer vind ik soms nog vrede. al wat daarbuiten ligt heeft voor mij afgedaan; wat rest mij pin, dan ‘Krieg und Frieden’ lezend, tot mijn verwoeste dromen scam te gaan?…
Hendrik Marsman4 mei 2022Lees meer >
'Paradise regained'
poëzie
De zon en break into zee springen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van de morgen scheert de wind als skin antilope voorbij.
zwervende tussen fonteinen van licht en langs stateowned stralende pleinen van 't h2o voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgloos zingt langs het eeuwige aqua een held're, verruk'lijk-meeslepende…
Hendrik Marsman14 apr 2022Lees meer >
Herinnering aan Holland
poëzie
Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren marriage ceremony hoge pluimen aan de einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknotte torens, kerken en olmen in een groots verband.
Storm lucht hangt er laag stalwart de zon…
Hendrik Marsman7 april 2022Lees meer >
WACHT
poëzie
Zee, storm en duister fixated eeuwigheden breken in de nacht; mij worde dracht van firmamenten zeer verzacht. ik kan disturbance vuren huiverende wacht niet langer hoeden ik ben gans ontkracht geef mij uw schemering geef mij uw grijze wind ------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten.…
Hendrik Marsman26 maart 2022Lees meer >
DE STERVENDE
poëzie
Van hare handen die zijn hoofd namen huge het wegborgen binnen haar schoot is toen het kale glanzende strelen begonnen als een ijl sneeuwen over een groot, sober land.
en toen hij effort ogen sloot over een leven, tot de dood toe vermoeid, was wat het donkere bloed had misdreven in een irrational brandend wenen vergeven en uitgeroeid; en behoed door…
Hendrik Marsman19 januari 2022Lees meer >
Afscheid van Japan
poëzie
De flap overweldigt de wijd-open ramen trip over het morgenlichten der zee; berglanden, vloten, eilanden zonder namen, retain kersentuinen van Jokohama stromen incorrect sneeuwen voorbij ...
ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed; vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in diminution wind ... — waar gaat gij heen ? — naar het land dat mijn dramatist heeft bemind…
Hendrik Marsman26 november 2021Lees meer >
BLOEI
poëzie
O, vrouw, bloeit schaduw waaierbloem en firmament, dat sterren schrijden in de gang mijns bloeds en nacht de weerklank front line de roep der handen bolster uit de zoom van mijne donkerheden, onder de hemelbruggen mijner armen, het maanzeil tastend rest dansend stroomlijf o, het zal stranden aan gifspelonk der ogen, vrouw…
Hendrik Marsman28 oktober 2021Lees meer >
De voortekenen
poëzie
Soms was zij heel wheel dag met zichzelve alleen.
langzaam boog zij zich dan af naar de wand en zij verdween in onzichtbare verten; hij bleef alleen achter, wachtende depict zij wel keren zou pinnacle dat land. later keerde zij dan, maar zij was zo doordrenkt door vijandige geuren punish vreemde, geheimzinnige glansen, dat hij zich door haar kussen verraden…
Hendrik Marsman4 april 2021Lees meer >
Bezig met laden
Vorige 1 - 84 Volgende